SPASOJEVIĆ SE PLAŠIO OVOG ČOVEKA, PA NAREDIO NJEGOVO UBISTVO: Srđana su zemunci IZREŠETALI sa 20 hitaca iz HEKLERA

Novobeograđanin Srđan Ljujić ubijen je, a njegov prijatelj Nikola Skerlić je lakše ranjen na uglu Bulevara Mihajla Pupina i ulice Milentija Popovića u Novom Beogradu, u neposrednoj blizini benzinske pumpe "Dejton" i današnjeg tržnog centra "Ušće" pre 22 godine.

Ljujića su, kako je kasnije na suđenju "zemunskom klanu" ispričao svedok saradnik Dejan Milenković Bagzi, ubili Vladimir Milisavljević, zvani Budala i braća Miloš i Aleksandar Simović. Milorad Ulemek Legija, kako je dodao, nije imao veze sa tim ubistvom.

Tog 20. novembra 2000. godine, oko 22.40 sati, dok su Ljujić i njegov suvozač Skerlić bili u "pežou 406" crne boje, na njih je pucano iz crnog "audija 80" u pokretu.

Ljujić i Skerlić zaustavili su se "pežoom" na semaforu. U tom trenutku iz "audija 80" u kome su bile tri osobe, napadači su otvorili paljbu iz "heklera". Na njih dvojicu prvo je pucano kroz zadnje staklo, a potom i kroz prozore sa desne strane "audija". Na žrtve je ispaljeno oko 20 hitaca kalibra 9 milimetara.

Posle zločina napadači su u punoj brzini skrenuli u ulicu Milentija Popovića i krenuli ka zagrebačkom autoputu, odakle im se izgubio svaki trag.

Skerlić je kolima Hitne pomoći prevezen u beogradski Urgentni centar gde mu je ukazana lekarska pomoć, jer je u pucnjavi zadobio lakše povrede od rikošetiranja metaka.

Naredba vođe "zemunaca"

Automobil "audi 80" iz koga su pucali napadači je ukraden. Proverom registarskih tablica na kolima utvrđeno je i da su one ukradene, kao i da ne pripadaju "audiju 80".

Srđan Ljujić ubijen je, kako je na suđenju "zemunskom klanu" objasnio svedok saradnik Dejan Miilenković Bagzi, po direktnom naređenju vođe klana Dušana Spasojevića Šiptara, koji se plašio da će Ljujić da ga ubije postavljanjem bombe pod njegov automobil.

Spasojeviću je to preneo izvesni Slobodan, poznatiji kao Kobac, iz Zemuna, rekao je Milenković. Dušan je tada izdao naredbu za njegovu likvidaciju Vladi Budali i braći Simović.

Saša Petrović, jedan od pripadnika "zemunskog klana" optuženih za ubistva, otmice i napade, priznao je u Specijalnom sudu krivicu za zločinačko udruživanje i učešće u ubistvu Srđana Ljujića za koje ga je teretilo tužilaštvo.

Petrović, koji je bio svedok saradnik na suđenju članovima novosadske "Firme" optuženih za prodaju heroina, detaljno je izneo svoja saznanja o delima grupe kojom je rukovodio Dušan Spasojević.

- Izvesni Kobac iz Zemuna došao je kod Spasojevića i kazao da Ljujić hoće da mu podmetne bombu pod automobil. Pošto Spasojeviću nije trebalo mnogo, a inače nije voleo Ljujića, naredio je da ga ubiju. Sa Miladinom Suvajdžićem sam pratio Ljujića, ali me je Spasojević nazvao, izgrdio, kazao da to nije moj posao i da smesta idem odatle. Otišao sam, a kasnije sam čuo da je Ljujić ubijen, a da je na njega pucao Vladimir Milisavljević - opisao je Petrović svoje učešće u ubistvu i dodao da je Spasojevića upoznao 1993. godine u Zemunu i da su imali prijateljski odnos.

Robijao u Češkoj

Veliki prijatelj ubijenog Srđana Ljujića bio je takođe Novobeograđanin Goran Marjanović, poznatiji kao Goksi Bombaš, inače dobar drug Aleksandra Kneževića Kneleta sa kojim je često išao u akcije. Kažu da se neki i danas sećaju zvuka njihovih lanaca koji zveče dok Goksi i Knele trče beogradskim asfaltom. Goksija su, inače, ubila dvojica policajca 1995. godine i zbog te likvidacije osuđeni su na po 20 godina robije.

Za razliku od većine žestokih momaka devedesetih željnih slave, Goksi nije voleo da se eksponira u javnosti. On i njegov drug Srđan Ljujić su se čak i privatno retko slikali. Njima, kako su tvrdili, nije trebalo poziranje, slikanje i davanje izjava za medije da bi neko čuo za njih i da bi ih shvatio ozbiljno.

U momentu ubistva, Ljujić je bio dobro poznat beogradskoj policiji, jer je osuđivan zbog počinjenih krivičnih dela. Nekoliko puta je već bio na meti napadača. Iz KPZ-a Sremska Mitrovica izašao je 1999. godine, jer je bio 18 meseci na izdržavanju zatvorske kazne zbog krivičnog dela koje je počinio desetak godina ranije.

Za Ljujićevo ime navodno se vezivao i revolveraški obračun u jednom beogradskom kafiću 1992. godine kada su ubijena dvojica mladića. U kafiću "Daca" kod Sava centra u Novom Beogradu Ljujić je 1996. godine ranjen u desnu nogu.

Nekoliko godina Ljujić je proveo u Češkoj, gde je sredinom devedesetih "pao" zbog pljačke i boravio u zatvoru dve godine. Oni koji su ga poznavali tvrde da je uvek nosio oružje, ali to mu nije pomoglo kobne novembarske noći.

(Espreso/24sedam)