CRNA RUKA I APIS SU NAJVEĆA ZABLUDA SRBA I OGROMNA GREŠKA U SENKAMA NAD BALKANOM Ove VAŽNE stvari promakle su svima

"Ujedinjenje ili smrt", "Crna ruka", Dragutin Dimitrijević Apis su imena koja su inspiracija mnogih kako filmskih tako i serijskih programa u poslednje vreme u Srbiji!

Misterija o Apisu i njegovom udruženju priča se u filmu "Čarape kralja Petra", serijama "Senke nad Balkanom" i "Crven mesec", ali svo vreme čini se jedna velika greška.

Naime, u svim gore pomenutim ostvarenjima, pa i u nekim istorijskim krnjigama stavlja se znak jednakosti između "Crne ruke" i organizacije "Ujedinjenje ili smrt", a to nikako ne bi trebalo da se radi, jer nisu iste stvari.

Naime, ova greška se dešava jer se verovatno sve gleda kroz prizmu Dragutina Dimitrijevića Apisa koji je istini za volju vedrio i oblačio svuda.

Ipak, treba imati u vidu da "Crna ruka" zapravo nikada nije postojala zvanično, već su tako zvali onu grupu oficira i pojedinih političara koji su u majskom prevratu 1903. godine ubili kralja Aleksandra Obrenovića i kraljicu Dragu Mašin.

Na tom spisku, papiru koji je potpisivan u vidu zakletve uglavnosm su se nalazili oficiri i po koji političar, a zaklinjali su se da će zbaciti tiranina i vratiti na presto Srbije Petra Karađorđevića unuka čuvenog Karađorđa.

Istini za volju ova grupa oficira-zaverenika, zajedno sa Apisom, prvi put se okupila u stanu Antonija Antića

S druge strane organizacija "Ujedinjenje ili smrt" osnovano je tek 10. juna 1990. godine i u njoj su pored Apisa i mnogih oficira koji su bili u onoj "Crnoj ruci" bili i političari, novinari, ugledni trgovci i mnogi drugi.

Politički su ponekad bili u savezu sa Dvorom, a protiv radikala Nikole Pašića, a ponekad su bili sa radikalima protiv Dvora. Već tada se nazirao neizbežan obračun između ta tri centra moći.

Tokom Velikog rata ova organizacija i njen neformalni vođa Apis, podelili su sudbinu srpske vojske sa kojom su prešli na Krf, a potom u Solun, gde se i odigrao završni čin Apisovog burnog života.

To što su ih mnogi percipirali “moćnijima od države”, a Dragutina Dimitrijevića opasnijim i od samog kralja “Ujedinjenje ili smrt” je na kraju koštalo svega. U decembru 1916. godine, Apisa su uhapsile srpske vojne vlasti pod optužbom da je pokušao atentat na regenta Aleksandra Karađorđevića.

Apis je optužen da je održavao tajne kontakte i vodio konspirativne razgovore sa austrougarskim diplomatom Sajsom Inkartom, te da ga je on uveravao da će Austrougarska odmah zaključiti primirje sa Kraljevinom Srbijom pod uslovom da se njegova organizacija prethodno obračuna sa regentom Aleksandrom.

Odlučeno je da se cela grupa sa Dimitrijevićem na čelu uhapsi i izvede pred Vojni sud zbog veleizdaje. Apis je tada bio pomoćnik načelnika Štaba Treće armije, a vojska ga je razoružala i uhapsila u Štabu Treće armije 28. decembra 1916. godine.

Proces je održan pred Velikim vojnim sudom u kasarni Treće armije u Solunu. Suđenje je vodio general Miroslav Milisavljević, a tužilac je bio pukovnik Ljubomir Dabić. Interesantno je da su tokom procesa na klupi svedoka defilovale neke kasnije jako značajne istorijske ličnosti.

U statusu svedoka optužbe, izvedeni su mnogi pripadnici vojske, oficiri i podoficiri koji su potvrdili nalaze optužnice. Oficiri Milan Nedić, Dušan Simović, Milutin Nedić, Draža Mihailović i Mustafa Golubić odbili su da učestvuju u procesu.

Apis, Malobabić i Vulović su streljani 26. juna 1917. godine, a organizacija “Ujedinjenje ili smrt” zvanično je tada prestala da postoji mada je do današnjih dana ostala priča o njenom obnavljanju i delovanju koje seže do svih događaja u novijoj srpskoj istoriji.

Na obnovljenom sudskom procesu, posle Drugog svetskog rata, 1953. godine u Beogradu, Dragutin Dimitrijević Apis je rehabilitovan.

Bonus video:

(Espreso.co.rs)