ZBOG OVOGA HANDKEA DANAS MRZE NA BALKANU! Rekao je ISTINU o DŽELATIMA Nasera Orića i postao persona non grata

Dobitnik ovogodišnje Nobelove nagrade za književnost je Peter Handke, čovek koji je otvoreno stao na stranu Srba tokom bombardovanja 1999. godine, ali i otvoreno govorio da je masakar u BiH počeo u Kravici.

I dalje se ne sleže prašina podignuta uručenjem Nobelove nagrade Handkeu. tzv Republika Kosovo, Albanija i Hrvatska su zbog njegovih stavova bojkotovali ovogodišnju ceremoniju dodele priznanja, a nobelovac je od danas odlukom Skupštine Kantona Sarajevo proglašen personom non grata u Kantonu Sarajevo.

"Na stranu Handkeov književni opus, da nije napisao nikad ništa, zanima me samo, kako neko može u vreme najvećih zločina u Podrinju, da se kupa u Drini u kojoj je leševa ne zna se broja, bas na vrhuncu zločinackog pita, da pozira u Srebrenici, gradu gde i danas miriše smrt? Kako?", glasi jedan od Tvitova na ovoj društvenoj mreži, a koji javno upire prstom u Handkea.

S druge strane na društvenim mrežama ima i onih koji zdušno podržavaju Handkea.

Sve je uglavnom, na ovaj ili onaj način zabolela izjava Handkea o zločinu u Srebrenici.

"Volio bih da sretnem jednu majku sa jedne i jednu sa druge strane. Jednu majku iz Kravice, gde je bio početak svih masakara, i jednu majku iz okoline Srebrenice. To je bila moja ideja, ali mislim da je bila pomalo naivna. Mislim da u ovom trenutku tu ideju ne mogu da realizujem", rekao je u ponedeljak Handke za RTRS što je izazvalo opštu lavinu komentara na Balkanu.

Handke je govorio o stravičnom događaju u Kravici nadomak Srebrenice, a koji se dogodio na pravoslavni Božić 1993. godine.

Tada su muslimanske snage iz Srebrenice priredile krvavi pir ubivši 49 Srba u mestu Kravica kod Bratunaca. Najtužniji i najkrvaviji Božić zauvek će ostati u sećanju Srba, dok odgovorni za ovaj zločin šetaju oslobođeni svake krivice.

Nastavljajući etničko čišćenje i uništavanje svega što je srpsko, započeto u aprilu 1992. godine, muslimanske snage iz Srebrenice pod komandom Nasera Orića, uz pomoć jedinica sa bratunačkog, vlaseničkog i zvorničkog područja upale su na pravoslavni Božić 1993. godine u Kravicu, gde su ubile 49, ranile 80 srpskih civila i vojnika, a sedam ih je nestalo (od kojih pet nije pronađeno ni nakon 23 godine).

Među onima koji se još vode kao nestali na Božić u Kravici su i dve žene.

Toga dana kada je trebalo da Srbi obeleže najradosniji praznik – rođenje Isusa Hrista, celo selo je zavijeno u crno. Selo je opljačkano i zapaljeno je 688 srpskih kuća na širem području Kravice, oko 2.000 pomoćnih i 27 društvenih objekata. Oko 1.000 stanovnika ostalo je bez domova u jednom danu i kroz smetove se probilo prema Drini izbegavši sigurnu smrt. Bez jednog ili oba roditelja ostalo je 101 dete.

Od početka rata pa sve do polovine 1995. godine muslimanske snage iz Srebrenice stalno su upadale u srpska sela oko ovog mesta, Bratunca, Milića, Skelana i Zvornika, ubijajući sve što stignu, pljačkajući i paleći srpsku imovinu, a zarobljene su mučili, masakrirali, odsecali im glave i pokazivali ih u Srebrenici, piše Srna.

Od pedesetak Srba koji su početkom rata ostali u Srebrenici, preživela je samo jedna senilna starica, dok je druga starica Ivanka Mirković u julu 1995. godine nađena zaklana na kućnom pragu.

Jedinice Nasera Orića odmah na početku rata proterale su i poubijale srpsko stanovništvo iz Srebrenice i obližnjih sela Dugo Polje, Pećišta, Kovačice, Gostilj, Gniona, Osredak, Viogor, Studenac i još nekih.

Zatim su usledili upadi u nešto udaljenija srebrenička i bratunačka sela Ratkovići, Karno, Krnjići, Brežani, Magašići, Zagoni, Zalazje, Sase, Biljača, Fakovići, Bjelovac, Sikirić, Podravanje, pa sve do upada i masakra u Kravici 7. januara 1993. godine i Skelanima 16. januara iste godine, kada je u ta dva mesta ubijeno 114 Srba od kojih više od polovine civila.

Nakon proglašavanja Srebrenice zaštićenom zonom Ujedinjenih nacija trebalo je da se obavi demilitarizacija muslimanskih snaga. Umesto toga nastavljeni su upadi iz te enklave u srpska sela i, izuzimajući tri sela uz Drinu, uništena su sva ostala srpska sela na području srebreničke i veliki broj sela u bratunačkoj opštini (više od 100 sela), a jedinice Nasera Orića ubile su oko 3.000 Srba od kojih više od polovine civila.

Tela ležala po šumama i jarugama

Tela većine stradalnika iz tog napada pronalažena su, smrznuta, po okolnim šumama i jarugama i izvlačena tokom cele zime.

Osim Dragomirovih sinova Ratka i Đorđa, na Božić su, braneći nejač, poginuli još braća Vojislav i Radojko Bogićević, Krstivoje i Ivan Đukanović, Anđelko i Dragan Mlađenović, Vidosav i Miladin Đokić, te Vujadin i Miladin Dolijanović.

U napadu srebreničkih muslimanskih snaga na Kravicu učestvovao je, prema svedočenju preživelih meštana, veliki broj Bošnjaka, koji su se posle rata vratili na područje te opštine.

Ista sudbina tog krvavog Božića zadesila je i meštane Šiljakovca i Ježestice, takođe u opštini Bratunac.

Bonus video:

(Espreso.co.rs)