NIKAD ISPRIČANI DETALJI UBISTAVA I OTMICA VREDNIH 20 MILIONA EVRA: Zemuncima su meta bili svi - od Breninog sina (8) do Mitrovića, Džajića...

Kumovi Dušan Spasojević, zvani Duća (1968) i Mile Luković, zvani Kum (1968), bili su nepoznati do 1993/94. godine, a onda su za deset godina formirali najmasovnije zločinačko druženje u Srbiji i ovom delu Evrope.

Oni su do 1999. godine skupili bandu koja u beogradskim kriminalnim krugovima u to vreme nije imala značajnije mesto. Pored droge, reketiranja, krađe automobila i vraćanja vlasnicima za novac, izvršili su i nekoliko ubistava, uglavnom članova protivničkih bandi na tržištu narkotika (Dragana Ugarkovića, zvanog Ugar, Peru Miloševića, Željka Vuletića Hamzu, „Šodera“ i druge).

U to vreme članovi kriminalne grupe bili su još braća Simović – Miloš i Aleksandar, zatim Vlada Milisavljević, zvani Budala, Milan Jurišić Jure, Nikola Bajić Baja, Marko Petrović Mamica, Saša Petrović, Željko Mihajlović Crnogorac, Ninoslav Konstantinović Nino, Dušan Krsmanović. Nešto kasnije, pridružili su im se: Miladin Suvajdžić, zvani Đura Mutavi, i Sretko Kalinić Beli.

U grupu su povremeno uključivani i drugi kriminalci za izvršenje pojedinih krivičnih dela, pre svih braća „Fiškali“ i Pacov iz Požarevca, Opačić iz Novog Sada, Japanac, Kobac, Gagec, kao i velika grupa mlađih dilera heroina iz Zemuna.

Zbog svakodnevnog druženja i poslovanja sa Ljubišom Buhom, zvanim Čume, kumovima i njihovoj bandi ubrzo je skočio rejting u kriminalnim krugovima. Nešto kasnije poznanstvo i sve prisniji odnos sa Miloradom Ulemekom, zvanim Legija (1998/99), doneo im je i u Beogradu i u Srbiji neviđenu kriminalnu moć.

Posle ubistva Željka Ražnatovića (januar 2000. godine), Legija uz logističku podršku DB dobija zadatak da likvidira organizatore Arkanovog ubistva. Za taj posao, odabrao je Dušana Spasojevića i njegovu bandu nazvanu „zemunski klan“. „Zemunci“ su taj zadatak shvatili kao važan državni posao i od tada su se ponašali kao isturena pesnica DB. Sa Legijom su napravili spisak krivaca za Arkanovu likvidaciju, i proširili ga kriminalcima koji su im stajali na putu.

Kao na filmu ubijali su redom sve sa Legijinog spiska. Najpre Branislava Linovića Dugog, zatim Zorana Davidovića Ćandu, Zorana Uskokovića Skoleta, Todora Gardaševića, Mirka Tomića Bosanca, Radislava Trlajića – Batu Trlaju i druge.

Na zahtev DB i Legije, učestvuju u pokušaju ubistva Vuka Draškovića u Budvi, a postoje indicije da su imali određenu ulogu u ubistvu Slavka Ćuruvije i otmici Stambolića.

Na jednom od sastanaka „Poskoka“ iznet je podatak:

– Spremaju se otmice bogatih ljudi. To planiraju kumovi Dušan Spasojević i Mile Luković.

Bilo je to samo mesec dana posle petooktobarskih događanja.

U tom trenutku „Poskok“, ali ni većina policajaca, ne zna da se tom klanu priključio i Milorad Ulemek Legija.

Insajder je ispričao da će se na meti naći oni ljudi za koje se veruje da su se „obogatili u vreme Miloševića, pa nova vlast i neće mnogo oko toga dizati prašinu“. Danas se zna da su planirali otmicu nekoga iz porodice Karić, Milana Jankovića Ceptera, Miodraga Kostića Koleta, Željka Mitrovića iz „Pinka“, Petra Matića iz MPC, ali i sportiste poput Dragana Džajića.

Krtica iz „surčinsko-zemunskog klana“ objasnila je i kako su vođe došle na tu „genijalnu ideju“. „Zemunci“ su godinama krali automobile i vraćali ih uz otkup. Sistem rada su razradili do savršenstva, a kasnije su ga primenili i kod kidnapovanja. Ukrali bi auto, čuvali ga, pregovarali sa vlasnikom, pokazivali ga da se vlasnik uveri da je kod njih, i na kraju bi organizovali primopredaju novca.

„Poskok“ je otkrio da tu ekipu pored vođa klana, čine i braća Aleksandar i Miloš Simović, braća Dušan i Đorđe Krsmanović, Milan Jurišić, Vladimir Milisavljević Budala…

Doneta je odluka da se prisluškuju. Ali uzalud, oni su u akcijama koristili „specijale“, mobilne telefone korišćene samo za tu priliku.

Sredinom novembra, kidnapovan je Vuk Bajrušević, brat Bojane Bajrušević, udovice Vlade Kovačevića Trefa. Tri nedelje kasnije, otet je i osmogodišnji Stefan Živojinović, prvenac Lepe Brene i Slobodana Bobe Živojinovića.

Danas se zna da su kidnapovanja izvršile različite ekipe, ali su se ove dve otmice na čudan način ukrstile i neki ih događaji dovode u tesnu vezu.

UHAPSILI MILOŠEVIĆA

Većinu oružja otetog 5. oktobra iz OUP Stari grad, „zemunci“ su preneli u Surčin, a za brojna ubistva koje su izvršili Kalinić i Luković, upotrebili su upravo te „kalašnjikove“. Zna se da su sa Legijom učestvovali u operaciji hapšenja Miloševića u vili „Mir“, a krajem 2000. godine izvršili su novu seriju ubistava. Sada su na udaru bili: Srđan Ljujić, Željko Bodiš, braća „Fiškali“ – Zoran i Dragan Živković.

Svoje skromno učešće u organizaciji protesta 5. oktobra 2000. godine prikazali su kao presudno. Sebi su pripisali da su oni povezali vrh DOS-a sa Legijom i Buhom i ubedili ih da pređu na stranu opozicije i naroda.

(Espreso.co.rs / Novosti.rs, Mile Novaković)