I TURCI SU SE KLANJALI PRED OVOM FRESKOM: Hteli da oskrave srpsku svetinju, a onda im se ukazao NJEGOV LIK! (VIDEO)

Na 130 kilometara od Beograda se nalazi opština Despotovac, a ceo kraj naziva se Resava, budući da istoimena reka tuda protiče. Još 1381. godine se Despotovac prvi put pominje kao selo Voinci (Vojnik) u povelji darovnici kneza Lazara, kojom osniva manastir i vlastelinstvo Svetog Uspenja Gospodnjeg u Ravanici.

Prema predanju ime je dobio po velikom broju vojnika koji su iz tog mesta otišlu u Kosovski boj. Ovaj kraj izuzetno važan deo našeg kulturnog nasleđa, bogat je prirodnim lepotama, a u njemu se nalazi i jedna od najznačajnijih srpskih svetinja - manastir Manasija.

Ovo je jedna od najznačajnijih građevina koja pripada takozvanoj "Moravskoj školi".

Manasija je zadužbina despota Stefana Lazarevića čije se mošti nalaze u južnom delu crkve, ispod bele mermerne ploče.

Izgradnja ove svetinje započeta je 1407. godine, a završena je 1418. Kako se manastir nalazi pokraj reke Resave, tako je dobio i drugo ime - manastir Resava, a arhitektonski uzori za gradnju bili su Ljubostinja i Ravanica. Manastir je više puta stradao, a 1474. godine ostao je bez zvona.

Manasiju okružuje 11 kula koje su povezane odbrambenim zidovima, jedino je Despotova kula izuzetak, jer se u nju ne može ući sa bedema.

Crkva koja se nalazi u manastirskom naselju posvećena je Svetoj Trojici, a živopis koji se svrstava u najlepše u celoj Srbiji radili su najbolji solunski majstori.

Ostalo je zabeleženo da su Turci, osvojivši Manasiju, "svetiteljima poizbadali oči, zidove izgrebli i veliku skarednost pričinili". Ali, kad su došli do freske Arhangela Mihaila u nameri da unište njegov lik, on se, veli predanje, ukazao pred njima, pa su Turci uplašeni od onoga što vide, odustali od skrnavljenja. Otud je jedan od očuvanih likova na freskama upravo lik arhangela Mihaila.

Resavska škola je jedan od simbola ovoga kraja, bila je najveća i najbolje organizovana skriptorija srpskog srednjeg veka i jedna od istaknutih u Evropi.

Nju je osnovao srpski despot Stefan Lazarević u svojoj zadužbini Manasiji, a vodio je Konstantin Filozof, njegov biograf. Cilj osnivanja škole je bio da se izvrši ispravka pogrešno prepisanih i prevođenih tekstova crkvene književnosti i da se učini izmena tadašnjeg pravopisa.

Postojala je tek desetak godina, ali to je nije sprečilo da postane važan spomenik srpske kulture.

Vodopad Lisine

Vodopad je smešten na padinama Beljanice, nalazi se na rečici Vrelo, desnoj pritoci reke Resave.

U podnožju je formirano jezerce male dubine, okruženo bigrenim blokovima. Zajedno sa izvorom rečice Vrelo pod zaštitom je države, kao spomenik prirode "Vodopad Lisine" i kao objekat geonasleđa Srbije.

Dugo je smatran najvišim vodopadom u zemlji, sa visinom od 25 metara, dok tokom 1990-ih godina nisu otkriveni vodopadi na Staroj planini.

Bonus video:

(Espreso / BlicŽena / Prenela: J.N.)